یکی از اتفاقات عجیبی که در روابط بین فردی رخ میدهد، خارج شدن اصولِ انسانی و اخلاقی از اصلیت، اعتبار و جایگزینی آنها با شبه اصول است. مثلا در مورد فداکاری، افرادی هستند که دچار شبه فداکاری میشوند و هر چقدر تلاش میکنند اما فداکاری ایشان با عشق و توجه و علاقه نیست.
مثلا مادری که زندگی خود را فدای فرزندانش میکند تا فرزندش آنطوری زندگی کند که او میخواهد و آرزویش بوده است. انگار فرزند باید به مادر غرامت بپردازد. یا پدری که از شغلش متنفر است اما به اسم فداکاری برای خانواده آن را انجام میدهد و در عوض آن، انتظار دارد که خانواده؛ خشم و عصبانیت و کنترل گری و بدخلقی او را تحمل کنند. چون او دارد فداکاری میکند.
این وضعیت، فداکاری اصیل نیست بلکه شبه فداکاری است که در واقع نوعی از انواع روش های کنترل است. شبه فداکاری، طمع ورزانه است و شخص فداکار، منتظر دریافت پاداش است و با قصد قبلیِ دریافت جایزه، وارد رابطه میشود و شروع به فداکاری میکند.
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید: