او کیست؟

او همراه همیشگی ماست.

او بزرگترین یار و یاور ماست.

او بزرگترین دشمن و سنگین ترین بار بر روی دوش ماست.

او ما را مدام به جلو هل میدهد.

او ما را تا مرز شکست و پرت شدن در دره نابودی عقب میکشد.

او لجوج ترین و سرکش ترین سرباز ماست.

مدیریت او سخت ترین کار دنیاست.

او خدمتگزار همه انسانهای موفق و همه انسانهای شکست خورده است.

بزرگان را او به اوج برده است و شکست خوردگان را او پایین آورده است.

صعود به هر قله ای و سقوط از هر پرتگاهی با او ممکن میشود.

برای او تفاوتی نمیکند که در جهت سود یا زیان ما کار کند.

اگر او را دست کم بگیریم ما را کوچک و حقیر خواهد کرد.

بسیار فرّار است و یک جا بند نمیشود.

مرز بین جدایی ما و دیگر موجودات است.

هیچ حد و مرزی بر نمی تابد هر جا میخواهد میرود و هر وقت میخواهد می آید.

در هر موقعیتی شکلی به خود میگیرد و در یک شکل و اندازه باقی نمی ماند.

در برابر هجوم هر ارتشی میتوان مقاومت کرد اما در مقابل او نه.

برای کنترلش نباید با او جنگید.

او کیست!؟

او فکر است!

او افکار ماست!

به چه چیزی فکر میکنیم؟

“دکتر منوچهر خادمی“

اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:

• اثر پلاسیبو در زندگی