اگر به دیگران امر و نهی میکنید.
اگر دیگران را به روش های مختلف تنبیه میکنید.
اگر برایشان تعیین تکلیف میکنید.
اگر به جای دیگران تصمیم میگیرید.
اگر در پوشش به خودتان سخت میگیرید، از نظر تناسب رنگ، مدل، جنس و…
اگر آدم های خوب زندگی شما که با آنها ارتباط دارید، محدود هستند.
اگر خیلی کسی را قبول ندارید.
اگر انتقاد پذیر نیستید.
اگر کسی نقدتان کند، از آن فرد خوشتان نمی آید و حتی شاید کینه به دل بگیرید.
اگر فقط با کسانی دوست میشوید که باسواد، موجه و … هستند.
پس شما در تله معیارهای سختگیرانه قرار دارید.
حافظ جالب گفته است:
دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش
گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع
سخت میگردد جهان بر مردمان سختکوش
منظور حافظ از سختکوش، سختگیری و کمال طلبی منفی است نه تلاش و پشتکار جدی. میگوید هرچقدر بیشتر سخت بگیرید، سخت تر هم میگذرد. سختگیری باعث یکسری بیماری های روان تنی مثل رماتیسم و آرتروز هم خواهد شد به مرور زمان. این مساله را من به تجربه در مورد اطرافیانم دیدم.
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید: