هیچ – ۴
هیچ بهشت بیرونی بدون سفر به جهنم درونی بدست نخواهد آمد.
هیچ‌وقت درون دیگران دنبال خودت نگرد.
هیچ‌چیز مثل سابق نخواهد ماند.
هیچ‌کس را یارای نجات شما نیست جز خودتان.
هیچ کاری عالی آغاز نمیشود. همه چیز در بستر زمان کامل میشود. انتظار برای کامل شدن قبل از اقدام، راه فراری زیبا از ملاقات با شکست است.
هیچ پدیده‌ای در اولین ملاقات همه آنچه هست را برای ما نمایان نخواهد کرد. همه چیز در طول زمان به تمامیت خویش ظاهر میشود، کافی است اندکی فرصت بدهید، به زمان.
هیچ رشدی بدون ملاقات با هیولای اضطراب ممکن نیست. آنچه باعث رشد ما میشود سبب اضطراب ما نیز خواهد شد.
هیچ نوع از انواع نقش قربانی، مقدس نیست. اجازه ندهید این نقش را در بسته‌بندی زیبا و فریبندهِ تقدس به شما تقدیم کنند.
هیچ اصالتی در همنوایی با جمعیت و اکثریت وجود ندارد.
هیچ غم و اندوهی نیست که کم بشود، این ما هستیم که زیاد میشویم. زیادتر از غم‌ها و غصه‌ها.
هیچ کاری نکردن، گاهی آسان‌ترین و گاهی طاقت‌فرساترین کارهاست.
هیچ استادی سخت‌گیرتر از زندگی نیست. همیشه حق با زندگی است.
هیچ انسانی بدون گذشته نیست. گذشته همانی است که ما را به چیزی که اکنون هستیم تبدیل کرده است. گذشته آدم‌ها را جدی بگیرید.
هیچ توصیه اخلاقی و باید و نباید قانونی و حقوقی و دینی و… نمیتواند ما را از انجام کارهای احمقانه‌ای که هر از گاهی مرتکب میشویم باز دارد. ما نیاز به تحلیل عمیق و ژرف در ساحت روان خویش داریم.
هیچ انگیخته بیرونی جایگزین انگیزه درونی نخواهد شد. انگیخته‌های بیرونی موقت هستند و تاریخ انقضا خواهند داشت و آنگاه که منقضی شوند تنها عاملی که میتواند ما را پیش ببرد؛ انگیزه‌ای درونی است.
هیچ شروعی بعد از هر شکستی، از صفر نخواهد بود. ما همواره از تجربه‌هایمان می‌آغازیم.
هیچ تغییر بزرگی، یک شبِ رخ نخواهد داد.
هیچ انسانی تا پایان عمر بدون تغییر نمیماند. آنچه میتواند همواره ثابت بماند، نقاب آدمی است.
هیچ قدرت و توانایی در ثابت ماندن نیست. آنچه توانایی است، تغییر کردن است.
هیچ دستاورد بیرونی نمیتواند حس ارزشمندی و کفایت را به ما بدهد تا زمانی که این حس را در درون نداشته باشیم.
هیچ‌وقت خودش را نشناخت برای همین هیچ‌وقت نمیدانست چه میخواهد.
هیچ بحرانی در زندگی بیهوده نیست. بحران، منزلی است که در آن کهنه در حالِ مرگ و نو در وضعیتِ زاده شدن است.
هیچ هدف بزرگی بدون اشتیاق و علاقه به دست نمی‌آید.
هیچ چیز ویرانگرتر از خودِ آدمی نسبت به خودش نیست.
هیچ‌وقت نمی‌توانیم چیزی را که قرار است از دست بدهیم، نگه داریم.
هیچ ارزش نهفته‌ای در هیچ بودن نیست. فریب عبارت زیبایِ “هیچ اگر سایه پذیرد منم آن سایه هیچ” را نخورید. شما همه چیز هستید و در تمام مراتب هستی، هیچ چیز را نیست که توان برابری با شما را داشته باشد.
بودا گفته است:
هیچ مسیری به خوشبختی وجود ندارد. خوشبختی در خودِ مسیر است.
“دکتر منوچهر خادمی”
اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.
فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:
