کدام نگاه؟ – بخش دوم

نگاه اول: نباید برای خودمان کسب و کاری دست و پا کنیم. کاری که مورد علاقه من باشد پیدا نمیشود. باید با این وضعیت اقتصادی تا آخر عمر برای سیر کردن شکم خودمان، وابسته به چندرغازی باشیم که فلانجا به ما میدهد. باید با اخلاق مزخرف صاحب کارمان کنار بیائیم، اگر بیرونمان کند دیگر کاری پیدا نمیشود. کو عدالت اقتصادی؟ مگر نمی­ بینی اوضاع را؟

نگاه دوم: من فقط یکبار زندگی میکنم و در طول زندگیم که نمیدانم چقدر است، کار کردن و شغل چیزی است که بیشتر از نصف عمر من را میگیرد، پس تمام تلاشم را میکنم کاری را پیدا کنم که از آن رضایت داشته باشم. همه کسانی که برای خودشان کاری دست و پا کردند با مشکلات و مسائل زیادی دست و پنجه نرم کردند اما بالاخره یا کاری را راه انداختند که دوستش داشتند یا اینکه جایی کار کردند که مورد علاقه آنها بوده است.  من اعتقاداتی دارم که میگوید روزی را حقیقت دیگری میدهد، من ایمان دارم و میجنگم. اشتیاق و ایمان داشتن به کار، ارزش این را دارد که برای آن بجنگم. نشستن و غرغرکردن، کاری از پیش نمیبرد.

“دکتر منوچهر خادمی“

اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:

• کدام نگاه؟ – بخش اول