این نیز بگذرد

زندگی تمایل ذاتی به عبور کردن دارد.

جایی را سراغ ندارم که زندگی در آنجا مانده باشد.

چه بخواهیم و نخواهیم، شب و روز از پی هم میایند و میروند.

جنگ و صلح های بیشماری از پی هم آمده اند و رفته اند.

ما حتی در درونمان هم نمیتوانیم روی موضوعی ساکن شویم و به محض وارد شدنِ چیزی در ذهنمان، شاهدیم که همچون ماهی میشود در دریای ذهن و بدون لحظه ای مکث و توقف از اینطرف به آنطرف شنا میکند.

در داستانی آمده است که:

مردی مسئول حمام شهر بود.

او در روزهای گرم، از بیابان هیزم جمع میکرد تا آتش حمام را روشن نگه دارد.

مردم به او میگفتند: کار سختی داری.

او میگفت: این نیز بگذرد.

بعد از مدتی آن مرد مسئول گرفتن پول از مشتری های حمام شد.

مردم گفتند: خدا را شکر کاری که میکنی راحت است، کار قبلی که داشتی خیلی سخت بود.

مرد گفت: این نیز بگذرد.

سالها گذشت و مرد وارد بازار شد و کسب و کاری مستقل راه انداخت.

دیگران که سابقه زندگی او را میدانستند گفتند: این کاری که داری خیلی بهتر از کار حمامی است.

مرد در جواب میگفت: این نیز بگذرد.

یکبار سیلی آمد و همه بازار در آب غرق شد.

آن مرد کسب و کارش را از دست داد.

مردم دلسوزی میکردند و میگفتند عجب شانس بدی داشتید.

و مرد در جواب میگفت: این نیز بگذرد.

مدتی بعد پادشاه برای خزانه داری، فرد مورد اعتمادی را میخواست.

عده ای را معرفی کردند و از بین آنها، مردِ داستان ما انتخاب شد.

او بعد از مدتی وزیر خزانه داری شد.

همه میگفتند خوش شانسی از این بهتر نمیشود.

او پاسخ میداد: این نیز بگذرد.

مدت ها گذشت و آن مرد درگذشت.

وصیت کرده بود بر روی سنگ قبرش بنویسند: این نیز بگذرد.

عباس فرات سروده است:

هم موسم بهار طرب خیز بگذرد

هم فصل ناملایم پاییز بگذرد

گر ناملایمی به تو رو آورد از قضا

دل را مساز رنجه که این نیز بگذرد

از شیخ بهایی پرسیدند:

سخت میگذرد. چه باید کرد؟

گفت: خودت که میگویی “سخت” میگذرد. “سخت” که نمیماند!

پس خدا را شکر که میگذرد و نمیماند.

دیروزت خوب یا بد، گذشت و امروز روز دیگری است.

قدری شادی با خود به خانه ببر

راه خانه ات را که یاد گرفت، فردا با پای خودش می آید.

“دکتر منوچهر خادمی“

اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:

• همیشگی نباش
• خداحافظی از زندگی یا برای زندگی
• اصالت با چیست؟