تله میم و سندرم قفل روانی
من میدانم!
چند نفر از ما تا به حال از این عبارت استفاده کرده ایم!؟
تقریبا همه ما.
بله همه ما در طول عمرمان نه یکبار بلکه بارها “من میدانم” را گفته ایم.
ما خیلی چیزها میدانیم. از اقتصاد میدانیم، از سیاست، از فرهنگ، از اجتماع میدانیم. از خانواده، ازدواج، رابطه عاطفی و تربیت فرزند میدانیم.
ما درباره فیزیک کوانتوم، فلسفه و عرفان میدانیم. ما از آسمان و زمین میدانیم. عشق چیست؟ میدانیم.
تاریخ، روانشناسی، جامعه شناسی میدانیم. مسکن، اتومبیل، یخچال و اجاق گاز را میدانیم. درباره ورزش، پزشکی، تکنولوژی میدانیم. خوشبختی چیست، بدبختی چیست؟ میدانیم.
ما میدانیم و میدانیم. ما آنقدر میدانیم که هیچ نیازی نمی بینیم تا به دانسته هایمان کمی شک کنیم که نکند آنچه میدانستیم اشتباه بوده است! که نکند خدایی ناکرده متوجه بشویم که هیچی نمیدانیم! که نکند مثل انسانی همچون ابن سینا بشویم که گفت: تا بدانجا رسید دانش من/ که بدانم همی که نادانم.
نه! ما را چه به نادانی. ما همه چیز را میدانیم.
در حال حاضر بیش از ۱۰۰ میلیون عنوان کتاب در جهان وجود دارد (تیراژ کتابها چند میلیارد جلد است) به هر حال ما میدانیم که در همه این ۱۰۰ میلیون عنوان کتاب چه چیزهایی نوشته اند!
آری ما در تله میم گرفتار شده ایم و خبر نداریم. (میم، مخفف من میدانم است)
روزی به دوستی در مورد خودشناسی میگفتم. ایشان گفت خودشناسی همان است که میگویند خودت را بشناس و این حرفها؟
در جواب سرم را به نشانه تأیید تکان دادم.
ایشان ادامه داد: خب دیگه چه خبر؟
راست میگفت، او میدانست خودشناسی چیست!
ما در تله میم افتاده ایم و دچار سندرم قفل روانی شده ایم. روان ما در دانسته های دست و پا شکسته و ندانستن های بی نهایتِ ما، قفل شده است و با تکرارِ هر روزه عادتهایش دارد دست و پا میزند چون ما تصور میکنیم همه چیز را میدانیم، چون ما میدانیم که مشکلاتمان راه حلی ندارند، چون ما همه راه حل های موجود در جهان را میدانیم!
ما باید متوجه باشیم تا زمانی که به ندانسته هایمان با جسارت اعتراف نکنیم و شجاعت روبرو شدن با نادانسته ها را نداشته باشیم نمیتوانیم مشکلاتمان را حل و فصل کنیم. وقتی در جایی قفل شده ایم و نمیتوانیم عبور کنیم باید بلافاصله به این آگاهی برسیم که حتما برای عبور باید چیزی را بدانیم که الان نمیدانیم.
افقِ زندگی همیشه باز است، این ما هستیم که قفل شده ایم.
بیایید سعی کنیم هر جا و هر زمان که عبارتِ “من میدانم” را بکار بردیم، بلافاصله سکوت کنیم و از خودمان بپرسیم آیا واقعا میدانم!؟
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:
اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.
فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:
