درباره های زندگی – ۲

– زندگی یک حقیقت مداوم و بدون سکون است.

– چگونه زندگی کردن، آموختنی است.

– هر انسانی بلکه هر موجودی، زندگی منحصربفرد و مختص به خود را دارد.

– زندگی یک امر تک وجهی، تک بعدی و تک ساحتی نیست.

– زندگی لزوماً با آنچه که در ذهن و فکر ما میگذرد مطابق نیست.

– زندگی، هم قابل پیش ­بینی است هم نیست.

– نباید انسانها را مجبور کرد که به یک شکل و مدل و روش، زندگی کنند.

– شاید کمیت زندگی در دست ما نباشد اما قطعاً اراده و اختیار ما در کیفیت زندگی تأثیرگذار خواهد بود.

– آنچه در گذشته زندگیمان بر ما رفته است یقیناً در شکل­ دهی به زندگی آینده ما تأثیر خواهد داشت. ( ما آینده بریده از گذشته نداریم )

– رنج و لذت، هر دو از بنیان­ های اصلی و اساسی زندگی هستند.

– ما در طول عمر مدام دیدگاه ­های جدیدی را نسبت به زندگی تجربه خواهیم کرد و اگر در تمام عمرمان به یک دیدگاه و نظر بچسبیم، تجربه حس کهنگی و دلزدگی نسبت به زندگی خواهیم داشت.

– تا به پرسش چیستیِ زندگی پاسخ ندهیم، نمیتوانیم به سوال چگونگی زندگی جوابی بدهیم.

– بخشی از زندگی را آگاهانه انتخاب میکنیم و بخشی را ناآگاهانه. ( البته بخش بیشتر آن را ناآگاهانه )

– زندگی قبل از ما بوده و بعد از ما هم ادامه خواهد داشت. درک این نکته به ما کمک میکند تا از مسائل غیرضروری عبور کنیم و به مسائل ضروری بپردازیم.

– زندگی فقط یک راز، یک هدف و یک مقصد ندارد. ما هر چه پیش میرویم رازهای بیشتر و عمیق­تری را کشف میکنیم، اهداف دیگری را جلوی روی خودمان خواهیم دید و مقاصد بعدی، جلوه خواهند کرد.

– چهره زندگی، گشودگی و بستگی (قبض و بسط) پیدا میکند اما خودِ ذات زندگی به خودی خود یک امر نامتناهی، ازلی و ابدی است.

دکتر منوچهر خادمی

اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:


اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.

فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *