سفرنامه یک قهرمان

گام نهم

” حاکم شدن و قلمرو داشتن “

تا به حال چقدر به این مساله فکر کردید که

آیا حاکم و فرمانروای قلمروی زندگی خودتان هستید؟

در واقع آیا اصلا قلمرو و فضای شخصی برای خودتان دارید یا هر چیزی و هر کسی به هر نحوی در هر زمانی و هر مکانی و هر موقعیتی میتواند وارد ساحت زندگی شما بشود و دست اندازی کند؟

چقدر زندگی را مطابق میل و اراده خودتان پیش میبرید؟

آیا توانایی اعمال مدیریت و شکل دادن به زندگی را دارید؟

فردی که حاکم و فرمانروای سفر زندگی خویش است؛

باور دارد که غم‌انگیزترین منبعی که هدر میرود، زندگی یک انسان است.

او معتقد است که باید از توانایی و قدرت خویش برای آفرینش قلمروی غنی خود و دیگران استفاده کند.

اگر در سفر زندگی در منزل حاکم سکنی گزیده باشید؛ بر این باورید که باید تسلط داشته باشید.

هدف و تکلیف آرکتایپ حاکم؛

به عهده گرفتن و پذیرش مسئولیت کامل زندگی خود است.

پذیرش مسئولیت زندگی به معنای سرزنش کردن خودمان نیست

بلکه به این معنا است که بپذیریم میتوانیم در تغییر زندگیمان نقش داشته باشیم.

او به دنبال یافتن راه‌هایی برای ابراز خویشتن ژرف‌تر در جهان است.

چالش حاکم؛ مدام به دنبال کنترل کردن یا به فرایند اعتماد کردن است.

ترس حاکم؛ از دست دادنِ قدرت و اختیار است.

فردی که انرژی حاکم منفی در روانش فعال است؛

انعطاف ناپذیر است،

بیش از حد انتقاد میکند،

تحقیر دیگران و تسلط بر آنها را دوست دارد،

خودخواهی، خودپسندی و مستبد بودن از ویژگی‌های بارز اوست.

اگر مسئولیت پذیر نیستید، در سازماندهی، نظم و انضباط ضعیف هستید، مستقل نیستید و کاملا از قوانین و عقاید دیگران پیروی میکنید؛ حاکمِ روان شما ضعیف است و باید روی آن کار کنید.

حاکم خام؛ فقط به دنبال این است که دیگران از او پیروی کنند.

در شیوه‌های قدیمی و منقضی شده، اسیر است.

میل به کنترل شدید دارد.

اختلاف‌نظرها را تهدیدی بر علیه قدرت خود میداند.

زورگویی و فخرفروشی از ویژگی‌های بارز اوست.

تصور میکند که سود او باید از زیان دیگران تأمین شود.

دیگران را وادار میکند تا هر کاری را به روش او انجام دهند.

حاکم خام؛ به جای تغییر خود مدام به دنبال ایجاد تغییر و تحول در دیگران است.

شفای حاکم خام در این است که درک کند نمیتواند مردم را مجبور به انجام کاری کند.

اما حاکم کامل میداند که خانواده و جامعه سالم به خودی خود بوجود نمی‌آید بلکه به دست اشخاص ساخته میشود.

از خودمان بپرسیم:

اوضاع و احوال قلمروی زندگی شخصی‌مان چگونه است؟

مسئولیت من نسبت به خودم و دیگران چیست؟

چه مقدار انرژی صرف میکنید تا افسوس شرایطی که داشتید یا دارید را بخورید؟

چه مقدار زمان صرف میکنید تا دیگران را مقصر مشکلات خودتان بدانید؟

آیا حاضرید مسئولیت انتخاب‌هایتان را به عهده بگیرید؟

به خودتان یادآوری کنید حتی در جایی که اقتدار کمی دارید؛

حداقل بر روی رفتار خودتان کنترل دارید.

مسئولیت سفر زندگی ما، قابل واگذاری به دیگری نیست.

دکتر منوچهر خادمی

اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:


اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.

فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *