پنج مرحله وجود دارد که هر انسانی در سفر زندگی خویش از آن عبور میکند.

شما نمیتوانید هیچکدام از آنها را دور بزنید.

از ملاقات با این مراحل گریزی نیست!

لطفا با خودتان صادق باشید

تا بدانید در کدام مرحله قرار دارید.

مرحله سوم: Paradigm Shift

این مرحله زمانی است که مسافرِ سفر زندگی، تمام مسئولیت سفر را میپذیرد.

او از زمین و زمان می‌بُرد.

مسافر میفهمد که تکرار اشتباهات گذشته بر اساس تصور – تصویری از زندگی بوده است که او را بجایی نمیبرد.

او به نقطه عطف و مرز صفر رسیده است. جایی که متوجه میشود تنها و فقط یک راه برای ادامه دادن وجود دارد؛ تمرکز بر روی خویشتن.

در این منزل؛ تغییرات مداوم و بی‌حاصل را متوقف میکند.

دیگر از این مساله به آن مساله نمیپرد.

دوران نالیدن به پایان رسیده است.

سعی میکند مساله یا مسائل اصلیِ حال حاضر خویش را از میان انبوهی از مسائل بی‌ارتباط بیابد و بر روی حل آنها متمرکز شود.

خشم، کینه، نفرت و انتظار از دیگری (خُرد و کلان) را رها میکند. مسافر میداند آنچه اصالت دارد فردیت اوست و هیچ منجی بیرونی نمیتواند آنچه او میخواهد را تقدیمش کند، چرا که هر فردی را مشاهده میکند درگیر مشکلات و مسائل ریز و درشتی است که توان، حوصله و زمانِ ناجی بودن را از او گرفته است.

شروع به پایِش تصورات و تصویرهای ذهنی خود میکند تا در آن؛ الگوهای منفی تکراری را پیدا کند.

مسافر پی برده است که به تنهایی برای زندگی خویش کافی است!

لوئیز نولسون، این مرحله را اینگونه توصیف کرده است:

جهانم را خودم آفریده‌ام و این جهان

بسیار بهتر از جهانی است که در بیرون دیده‌ام.

علامه طباطبایی گفته است:

ما سرانجام هر چه را در خارج می‌جستیم، در درون یافتیم.

“دکتر منوچهر خادمی”