آدم ها – بخش دوم
آدم ها باید بدانند که برای رسیدن به هر هدفی نباید شروعی طوفانی داشته باشند بلکه باید همچون یک نسیم آرام، آهسته، مداوم و پیوسته حرکت کنند. هر طوفانی تخریب هایی را به همراه خواهد داشت علاوه بر اینکه ناگهان بوجود می آید و خیلی زود فروکش میکند.
آدم ها باید یاد بگیرند به جای اینکه دنبال راه های آسانسوری برای پیشرفت باشند، از پله های آن بالا بروند و اگر روزی تنها یک پله، فقط یک پله را طی کنند آنوقت در پایان سال، ۳۶۵ پله را بالا رفته اند و این رازِ پیشرفت است.
آدم ها باید درک کنند که دیگران گزارشگرِ زندگی خودشان هستند و صرفا گزارشی از زندگیشان را برای ما مخابره میکنند. هر گزارشگری بنابر انتخاب خودش تنها بخش هایی از سوژه را برای ما ارسال میکند، پس درباره زندگی دیگران نه قضاوت به بهشت بودن کنیم نه جهنم بودن.
آدم ها همانطور که همنوع هستند، هر کدامشان وجه تمایزی دارند همچون اثر انگشت که تک تک آنها را از هم متمایز میکند. آنچه که اصالت ما را تعیین میکند وجه تمایز ماست، پس به دنبال آن باشید و وجه شباهت را فراموش کنید.
آدم ها غالبا زندگی را یک محصول و فرآورده میدانند. گویی زندگی یک مقصد، هدف و نتیجه ای است که در آن دوردست ها در افق قرار دارد و ما میرویم تا به آن برسیم و وقتی رسیدیم دیگر همه چیز تمام میشود و سوت پایان را میزنند. اما باید به این درک رسید که زندگی یک فرآیند است، یک راه، یک سفر که همین الان جریان دارد. ما همچون ماهی در اقیانوس زندگی غرقیم اما به دنبال آن میگردیم!
آدم ها باید متوجه باشند که در طول عمرشان مدام بین دو نقش جا به جا میشوند. آنها گاهی بازیگری را بازی میکنند و گاهی تماشاگری را انتخاب میکنند. مهم این است که نباید فقط به یکی از این دو نقش بچسبند. میشود هر دو را با هم داشت و در حین بازیگری و تب و تابِ فراز و فرودهای زندگی، به آن نگاه کرد و تماشاگرِ رازمندی آن بود.
آدم ها نباید صرفا به زنده بودن اکتفا کنند. زنده بودن یعنی قانع بودن به دم و بازدم! برای زنده ماندن باید تنفس داشت، دمی و بازدمی. اما میشود همین دم و بازدم را تبدیل به یک آوازِ خوش کرد و صدایی ماندگار از آن به جای گذاشت.
آدم ها باید بفهمند که شغل اصلیشان نه پول درآوردن است، نه ازدواج، نه بچه دارشدن، نه کسب شهرت و قدرت و … بلکه شغل اصلی هر انسانی، تحققِ رویاهایش است.
آدم ها نباید برای چیزی یا کسی زندگی کنند! آدم ها باید با چیزی یا کسی زندگی کنند اما تنها و تنها برای خودشان زندگی کنند.
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:
اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.
فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:
