چرا موفق نمیشویم!؟
اصلا باور نداریم که ما هم میتوانیم خواسته ای داشته باشیم و در رسیدن به آن خواسته، موفق شویم! ما را چه به موفقیت!
زود رنج هستیم و با اولین یا دومین شکست، پا پس میکشیم و دیگر ادامه نمیدهیم.
خیلی اهل شکوِه و شکایت هستیم و غالبا در هر موقعیتی، نقش شاکی و ناله کن را به خود میگیریم.
بیشتر اهل کارهای حاشیه ای و غیرمفید هستیم و مدام از انجام دادن کار اصلی طفره میرویم. (آفتابه لگن صد دست، شام و نهار هیچی!)
عجول هستیم و متوجه نیستیم که زمان، بُعدی از ابعاد این جهان و زندگی است و نمیشود آن را نادیده گرفت. گاهی اوقات فاصله بین ما و خواسته مان فقط زمان است.
طبق تحقیقاتی که انجام شده، افراد موفق غالبا اخبارِ تلویزیون و … را نمی بینند. درست است که اخبار، آگاهی دهنده هستند اما باید توجه داشته باشیم که آگاهی به دو نوع مخرب و سازنده تقسیم میشود. سوال اینجاست که آیا اخبار، آگاهی سازنده به ما میدهد!؟
راهی را میرویم و انتخاب هایی میکنیم که اکثر افراد انجام میدهند و به این توجه نداریم که راه خودمان و انتخاب های شخصیمان را داشته باشیم. تجربه های دیگران لزوما به درد ما نخواهد خورد.
از بس به موفقیت نهایی و آن نتیجه بزرگ فکر میکنیم که موفقیت های کوچک بین راه را نمی بینیم و از آنها لذت نمیبریم در نتیجه به مرور خسته و فرسوده میشویم.
محو تماشای موفقیتِ افراد موفق میشویم و شرایط حال حاضر خودمان را با آنها مقایسه میکنیم و دچار واپس زدگی و سرخوردگی از این مقایسه میشویم.
برای شروع دنبال همراه هستیم! کسی که بیاید تا ما از ترسِ تنهایی آغازیدن، رها شویم و بتوانیم سفر را آغاز کنیم.
به این اصل مهم توجه نداریم همانطور که انتخاب های ما مهم هستند آن چیزهایی را که انتخاب نمیکنیم هم مهم هستند. نمیدانیم کجا باید سمج باشیم و بچسبیم و کجا باید رها کنیم.
ادامه نمیدهیم، ادامه نمیدهیم، ادامه نمیدهیم!
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:
اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.
فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:
