از پاسخ تا اقدام
ما غالبا در پاسخ به این پرسش که چرا دیگری خوشبخت تر و موفق تر است؟ به سرعت سراغ شرایط و محیط و اتفاقاتی میرویم که او را خوشبخت تر و موفق تر کرده است.
ما غالبا در پاسخ به این پرسش که چرا این همه مشکلات و گرفتاری داریم و دچار شکست میشویم و زندگی خوبی نداریم؟ سریع به دنبال شرایط، عوامل و رویدادهایی میگردیم که سبب شدند ما بشویم آنچه اکنون هستیم.
نتیجه این است که خودمان هیچ کاره ایم و هر چه هست تأثیر و تأثراتِ محیط و شرایط و اتفاقات است و بس.
خیام گفته است:
بر من قلم قضا چو بی من رانند
پس نیک و بدش ز من چرا میدانند
این مدل نگاهِ خیامی به زندگی که بخش نسبتاً قابل توجهی از زیست جهان ما را شامل میشود، در تار و پودِ ذهن و فکر ما جاخوش کرده است.
در این نوع نگاه، زندگیِ ما میانِ رویدادها و پاسخ به آن رویدادها گیر کرده است و مدام تاب میخورد.
فلان اتفاق میفتد و ما فلان پاسخ را میدهیم.
فلان اتفاق نمیفتد و ما فلان پاسخ را نمیدهیم.
در این میان ما فقط منتظرِ رخ دادن اتفاقات میمانیم.
در واقع ما هویتمان را با یک ربات اشتباه گرفته ایم و پاسخ هایی ساده و ناقص به پرسش های بزرگ زندگی میدهیم!
آنچه که ما به آن توجه و آگاهی نداریم این است که رباتها صرفا پاسخ دهنده هستند اما انسانها علاوه بر پاسخ دارای قدرتی هستند به نام اقدام.
اقدام همان عصاره و خلاصه قدرت اختیار و اراده و انتخاب انسان است.
اقدام همان چیزی است که میتواند ما را از تاب خوردن میان اتفاقات و پاسخها نجات دهد و راه جدیدی را به روی ما بگشاید.
ما توانایی بر اقدام کردن را منکر میشویم یا فراموش میکنیم چون اگر بپذیریم که چنین قدرتی داریم باید با ۴ رنج بزرگ ملاقات کنیم:
اول اینکه باید خودمان را مسئولِ اوضاع و احوال آنچه امروز هستیم بدانیم.
دوم اینکه باید بپذیریم زندگی را میشود تغییر داد.
سوم اینکه این خودمان هستیم که باید آن را تغییر دهیم نه هیچ کس و نه هیچ چیز دیگر.
چهارم اینکه تغییر یکی از دردآورترین و ترسناک‌ترین هایِ زندگی است.
نباید فراموش کنیم آنچه که ما را دچار روزمرگی و یکنواختی میکند و حس عدم رضایت از زندگی را موجب میشود؛ انکار و فراموشیِ قدرت اقدام است؛ چرا که با وجود اینکه این توانایی درون ما قرار دارد آنرا نمی‌بینیم و به این طریق هویت اصیل خودمان را سرکوب میکنیم و این سرکوب یعنی زندانی کردن روح و جانِ آزادمان.
اقدام کردن برای تغییر زندگی با وجود شرایط نامناسب و نامساعد میتواند معنای از دست رفته زندگی را به زیستنِ ما بازگرداند.
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:
اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.
فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:
