منتظر فاجعه باشیم

اگر مدام فکرمان این است که بابا بیخیال بالاخره یک چیزی میشود! منتظر فاجعه باشیم.

اگر هیچ برنامه ای برای آینده خودمان نداریم (به هر دلیلی؛ بخاطر اوضاع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، خانوادگی، روحی و روانی و …. کلا قید آینده را زدیم)؛ منتظر فاجعه باشیم.

اگر بدون زحمت و سخت کوشی و اراده و استقامت، منتظر معجزه هستیم؛ منتظر فاجعه باشیم.

اگر زندگینامه بازیگران، فوتبالیستها، خواننده ها، سلبریتی ها  و … را میخوانیم و حسرت میخوریم و به خودمان فحش میدهیم؛ منتظر فاجعه باشیم.

اگر فکر میکنیم که موفقیت و پیشرفت با روش ماکروویوی (زود، تند، سریع) بدست می آید؛ منتظر فاجعه باشیم.

اگر عضو کانالی هستیم که تا چهارتا حرف جدی میزند، به ما برمیخورد و کانال را ترک میکنیم؛ منتظر فاجعه باشیم.

اگر فکر میکنیم که زندگی همین است که تا  به حال بوده و هیچ جور دیگری نمیتواند باشد و باید بسوزیم و بسازیم؛ منتظر فاجعه باشیم.

اگر وقتی سوار ماشین زندگی هستیم، مدام نگاهمان به آینه عقب است؛ منتظر فاجعه باشیم.

منتظر فاجعه باشیم اگر مدام از حل کردن مساله اصلی زندگیمان فرار میکنیم و به مسائلی میچسبیم که اصلا مساله ما نیست.

منتظر فاجعه باشیم اگر مدام چیزهایی را  میبینیم و میشنویم و میخوانیم که تمام اعصاب و روانمان را خورد و خاک شیر میکند.

منظورم از فاجعه این نیست که یک دفعه با سر میرویم تو دیوار، یا سرطان میگیریم، یا یک موشک از وسط آسمان میاد صاف میخورد روی سر ما.

نه!

منظورم از فاجعه این است که نگاه میکنیم و میبینیم زندگیمان هیچ دستاوردی ندارد. در زندگی هیچ لنگری نداریم که وقتی طوفان شد خودمان را به آن محکم ببندیم. حس میکنیم زندگی مثل یک بادکنک میماند که داخلش هیچی نیست! تو خالی شده! زندگی شده تکرار، تکرار و تکرار.

دکتر منوچهر خادمی

اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:


اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.

فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *