– کسانی که مشکلات خودشان را بر روی شما تلنبار میکنند.
– همیشه شما باید با آنها کنار بیائید، آنها هیچ وقت کوتاه نمی آیند.
– کلاً همه چیز را پیچیده می بینند. (اگر به آنها بگوئید مثبت فکر کن، ۲ ساعت دلیل میاورد که شما، ساده لوح هستید)
– مدام دنبال پروژه ای هستند که در نقش منجی و فداکار ظاهر بشوند. (زلزله ای در قطب جنوب، آتش سوزی جنگل های ماداگاسکار، جنگ جهانی سوم و… خلاصه موضوعی برای غصه خوردن)
– تکرار، تکرار و تکرار قصه های پُرغصه گذشته، با یک دیوار دفاعی در برابر تغییر به نام “شما من را درک نمیکنید“.
– یک نصف روز که با او باشید حس میکنید کوه کندید؛ از بس انرژی شما را گرفته است.
– موفقیت شما برای او مشکل ساز است.
– از توانمندی شما، حس ناتوانی میکند.
– مدام اصرار میکند که قربانی شده است. وقتی با او هم کلام میشوید، تصور میکنید که همه جلاد هستند و او قربانی.
– شما را پائین میکشد تا نکند یک وقت بخواهد در زندگی خودش بازنگری کند و مجبور بشود با واقعیت های زندگی خود روبرو شود.
اینها درجه ۲ هستند. کسانی که به هر دلیل، درجه ۱ بودن شما را نمیخواهند. اگر مدتی با اینها زندگی کنید به آنها عادت خواهید کرد و باور میکنید که خودتان هم درجه ۲ هستید.
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید: