قرارداد نانوشتهـــــ
این جمله را چند بار تا حالا شنیدیم که:
“من آدم خوبی بودم، پس چرا اینجوری بد آوردم؟“
ما پیشفرض های زیادی داریم که تصور میکنیم از قبل با جهان بصورت قرارداد امضا کردیم. یکی از آن قراردادها این است که چون من آدم خوبی هستم و آزارم به کسی نرسیده است، پس جهان هم باید با من آنطور که میخواهم رفتار کند. مثلاً آدم های بد و ناجور به زندگی من وارد نشوند. اگر چیزی خواستم خدا به من بدهد و… این ضرب المثل را هم زیاد شنیدیم که با هر دستی که بدهید از همان دست هم میگیرید. اما نکته اینجاست که این قرارداد یک طرفه است و ما یک طرفه به قاضی رفتیم و قراردادی امضا کرده ایم که فقط خودمان قبولش داریم و هرجا که مشکلی برای ما پیش میاد، این قرارداد را نشان میدهیم که ببینید من چه آدم خوبی بودم اما چه اتفاق بدی برام افتاد و… رو میکنیم به آسمان و میگوئیم که خدایا چرا با من فلان کار را کردی و…
واقعیت این است که چنین تصوری اشتباه بوده و این قرارداد، تک امضاء است. جهان لزوماً آنطورکه ما میخواهیم رفتار نمیکند و از خود عکس العمل نشان نمیدهد. اینجور نیست که مثلاً اگر ما به کسی که مشکل مالی دارد کمک میکنیم، جهان نیز هروقت ما مشکل مالی داشتیم به ما کمک کند.
ما باید کار خودمان را انجام دهیم و ایمان داشته باشیم که جهان، هستی و خدا هم کار خودش را انجام میدهد و البته این کنش و واکنش مطمئناً در آخر به نفع ما خواهد بود؛ هرچند که طبق نظر و قرارداد از پیش فرض شده ما نخواهد بود.
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:
