بک آپ – Backup
اگر روزی اطلاعات شخصی ما بر روی کامپیوتر، لپ تاپ، موبایل و… توسط یک سری عوامل ناشناخته از بین برود، بازیابی این اطلاعات دشوار خواهد بود و احتمال اینکه آن اطلاعات برای همیشه از دست برود بسیار زیاد است.
ما قبل از اینکه به چنین مساله‌ای دچار شویم باید نسخه‌ای از این اطلاعات را در جای دیگری ذخیره کنیم. به این عمل؛ بک‌آپ‌گیری یا پشتیبان‌گیری – Backup میگویند.
اگر روزی این اطلاعات به هر دلیلی پاک شد یا از بین رفت میتوانیم از طریق بک آپی که قبلا از آن اطلاعات گرفته‌ایم دوباره آنها را بازگردانیم. چنانچه یکبار دچار چنین مساله‌ای شده باشید، حتما تایید خواهید کرد که اهمیت این مساله بسیار زیاد است.
میخواهم از طرح این مساله؛
پُلی بزنم به سمت و سویِ روان و جانِ نازنین‌تان.
ساختارِ روح و روان آدمی بگونه‌ای است که هر چه در سفر زندگی بر آن میگذرد را در خودش، بک‌آپ‌گیری میکند! آری، هر آنچه در روان بوجود میاید هرگز از بین نمیرود.
ما (همین من و شما) همیشه کوله باری از آنچه در سفر زندگی بر ما گذشته است را تا لحظه مرگ، حمل خواهیم کرد. هر رویداد و اتفاقی که اکنون در حال رخ دادن است، در روان ثبت و ضبط میشود. روان همچون یک دوربین فیلم‌برداری، ملاقات با هر چیزی را ضبط و ذخیره میکند. آنچه در زمان حال رخ داده است تبدیل به گذشته‌ای میشود که حمل خواهد شد.
نکته مهم این است که این بک‌آپ‌ها در درون ما بیکار نیستند!
آنها دارای حیات و زنده هستند.
آنها هر کدامشان دارای ویژگی کنش و واکنشِ مخصوص خودشان هستند.
آنها در موقعیت‌های مناسب و متناسب، از اعماق روان ما بیرون میایند و خودشان را نشان میدهند.
زخمی در گذشته از حادثه‌ای تلخ همچون جدایی والدین، رهاشدگی یا تنهایی؛ امروز در زمان حال در رابطه عاطفی بصورت تله ترس از تنهایی خودش را نشان میدهد.
من آن ترس را امروز با خودم حمل میکنم و در موقعیت مناسب، دچار همان حالتی میشوم که در گذشته دچار آن شدم و با تکرار آن، رابطه را به سمت نابودی میکشانم.
تصورات و تصاویری به همراه خود دارم و از دریچه آنها، اکنون را مینگرم و به این طریق نمیتوانم با واقعیتِ اکنونِ زندگی همانطور که هست تماس بگیرم.
اضطرابی را که حاصل یک زخمِ عمیق عاطفی است به دوش میکشم و امروز برای فرار از آن اضطراب، سراغ مصرف مواد و الکل میروم. من آن اضطراب را با خودم حمل میکنم. روانِ من؛ بک آپِ آن را همراه خود دارد.
تاییدات و دریافت‌های احساسی، عاطفی و سرشاری از عشق و محبت را اکنون نیز با خودم دارم. اینگونه است که اکنون از این بابت خلأیی در درونم حس نمیکنم و با دیگرانی که در ارتباطم نیز همین‌گونه رفتار میکنم.
و …
آری، من از گذشته خویش آمده‌ام.
بنابراین هرگز تصور نکنید موجودی هستید که وجودش فقط در زمان حال حضور دارد و بریده از گذشته و حتی آینده است. آینده‌ای که هنوز نیامده است، در روان ما وجود دارد و ما بسوی او در حال حرکتیم.
وجودِ آدمی، جانِ آدمی، امتدادی دارد از گذشته تا امروز و از امروز تا آینده‌ای که در انتظار ماست.
حال به این پرسش پاسخ دهید:
اکنون و در زمان حال چه چیزی را از گذشته، همراه دارم و زیست میکنم؟
آیا گذشته من، مانعِ حرکت و رشدِ اکنونِ من شده است
یا در این سفر مرا یاری و کمک میکند؟
“به مناسبت روزِ جهانیِ بک آپ“
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:
اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.
فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:
