بیا تک بمانیم

از من نخواه که عین تو باشم، ما شبیه هم هستیم اما عین یکدیگر نیستیم.

بیا بپذیریم که در کنار هم باشیم پهلویِ هم اما درهم نیامیزیم و یکی نشویم.

من؛ تو را، هویتت را، وجودت را می پذیرم و نمیخواهم که تغییرت دهم.

بیا بفهمیم که هردوی ما منحصربفردیم و جهان بدون هرکدام از ما یکجایش میلنگد.

من و تو، هرکدام مان به تنهایی یک جهانیم.

لازم نیست رودرروی هم بایستیم اما میتوانیم روبروی هم به نظاره بنشینیم.

با هم نگاه نکنیم اما به هم نظری بیافکنیم.

ما با هم اختلافی نداریم اما بدون شک تفاوت داریم.

من، خودم را از طریق تو؛ جوری، طوری با طعم نویی از منظر دیگری میچشم.

نخواه که در هم بشویم، یکی بشویم؛ طعم و مزه مان از بین میرود.

سبد میوه ها را دیده ای!؟ رنگها، شکل ها، بوها و طعم ها. همین تفاوت هایشان است که شگفتی آفرین است و خوردنشان را لذت بخش میکند، بیا خوردنی باقی بمانیم!

وقتی در کنار تو قرار میگیرم تازه متوجه میشوم که هستم! در تفاوت با توست که متوجه حضورِ خودم در هستی میشوم.

همین اختلاف نظرهایی که داریم، همین نگاه های متفاوت، سلیقه ها، از زاویه های دیگر دیدنمان، جور دیگر فهمیدنمان به من میفهماند که جهان یک شکل و یک جهت و یک جور نیست.

در کنار تو که قرار میگیرم از تکرارِ خودم فاصله میگیرم. برای خودم نو میشوم. میفهمم که از طریق تو، طور دیگری فهمیده میشوم.

نگذار که یکی شویم، بگذار که تک بمانیم. عینِ من نباش، آینه من باش.

دکتر منوچهر خادمی

اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:


اگر ایمیل خودتان را در خانه معنا ثبت کنید ما شما را از مقالات، صوت و ویدئوهای جدید آموزشی خانه معنا باخبر میکنیم.

فقط کافی است ایمیل خودتان را در فرم زیر وارد کنید، ما ایمیل بی محتوا و مزاحم ارسال نمیکنیم:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *