اینجـــا چه کسی خفتـــه است!؟
اینجا ……. خفته است؛ با استعدادی کاملا دست نخورده!
اینجا ……. خفته است؛ با استعدادی کاملا بکار گرفته شده!
بنظرم یکی از بهترین جمله هایی که میشود روی سنگ قبر هر کسی نوشته بشود، همین دو جمله است!
این مطلب را باور دارم که هر انسانی در هر جایی از این کره خاکی و در هر زمانی که متولد میشود، حداقل یک استعداد منحصربفرد دارد! ( اگر چندتا نداشته باشد! )
رسالت هر انسانی در زندگی ۵۰ یا ۶۰ ساله خود در این دنیا این است که آن استعداد منحصربفردش را به فعلیت برساند. استعداد هر کسی، هدیه ای است که قرار است به جهان تقدیم کند تا به اندازه سهم خودش؛ جهان را جای بهتری برای زندگی کند! این مأموریت برای هر انسانی است، این باور قلبی من است.
البته این را همه میدانیم که در این مسیر، موانع زیادی وجود دارد! مثلا یک عده جایی متولد میشوند که امکاناتی نیست تا بشود این استعداد را به فعلیت رساند!! و… من این را قبول دارم. اما این را قبول ندارم که نباید تلاش کرد! حداقل نتیجه ای که تلاش کردن دارد این است که آن لحظه آخر که داریم این جهان را ترک میکنیم، به خودمان میگوییم من تلاشم را کردم، بقیه آن، دیگر به من مربوط نیست، نه اینکه حسرت بکشیم و ای کاش ای کاش بکنیم که کاشکی فلان کار را میکردم، کاشکی فلان مسیر را میرفتم، کاشکی …
مولانا ملاک خوبی داده است برای اینکه بفهمیم استعداد ما چیست:
هر کسی را بهر کاری ساختند میل آن را در دلش انداختند
نگاه کنیم و ببینیم میل و کشش به چه چیزی داریم؟ چه چیزی را دوست داریم؟ اگر تعدادش زیاده، یکی یا دوتا را انتخاب کنیم تا انتها برویم و ادامه بدهیم! ناخونک نزنیم! به این به آن! بچسبیم به یکی برویم جلو! زمان بدهیم! صبور باشیم!
“دکتر منوچهر خادمی“
اگر تمایل داشتید مطالب مرتبط زیر را هم مطالعه کنید:
- آنچه مرا نکُشد، با من چه میکند؟
- خداحافظی از زندگی یا برای زندگی
- مهمترین چیزی که از دست میدهیم
- انتخاب های ما و مرگ
- ما چه وقت می میریم!؟
- چرا می میریم؟
- اگر نامیرا بودیم
- ما و فناپذیر بودنمان
- به مجلس ختم خودت برو
- چرا عمرمان را به بطالت میگذرانیم!؟
- چرا ما از بهشت زندگی سقوط میکنیم؟
- چه موقع باید ایمان داشته باشیم؟
- کارناوال مرگ
- درباره های مرگ
- مرگ های کوچک
- چرا زندگی ارزشمند است؟
- من کیستم و بحران
- از دست دادن یا بدست آوردن
